De volwassen videogamer wordt wel eens vergeten. Maar uit onderzoek blijkt dat deze vaak vergeten groep een groot deel van het gamepubliek vertegenwoordigt. Bovendien spelen volwassenen niet altijd om dezelfde redenen als andere leeftijdsgroepen.

 

Volgens recente Video Games Europe-data (link in het Engels) speelt 25% van de volwassenen (45-64 jaar) in Europa games. Uit marktonderzoek blijkt bovendien dat deze leeftijdsgroep de neiging heeft om videogame-versies te spelen van niet-digitale spellen uit hun kindertijd. Volwassenen lijken echter een even gevarieerd scala aan voorkeuren te hebben dan andere leeftijdsgroepen.

 

Naast mentale stimulatie zijn volwassenen op zoek naar videogames die hen een creatieve uitlaatklep geven. In een onderzoek van Bob De Schutter (link in het Engels),professor Game Design aan de universiteit van Boston en bedenker van de first person exploration game Brukel, worden zes motivatoren voor volwassenen aan het licht gebracht:

 

·     Volwassenen willen nauw verbonden zijn met mensen met wie zij een hechte band hebben (verbondenheid)

·     Ze willen bijdragen aan iets groots (bijdragen)

·     Ze geven de voorkeur aan videogames die hen in staat stellen eigentijds te zijn (contemporaniteit)

·     Sommigen houden van games die hen in hun jeugd plaatsen (nostalgisch verlangen)

·     Anderen zoeken naar videogames die iets betekenisvol toevoegen aan hun leven (leergierigheid)

·     Nog andere volwassenen streven dan weer naar game-ervaringen met belevingsgerichte activiteiten, die zij in het echte leven niet meer kunnen meemaken (compensatie)

Ten slotte helpen videogames volwassenen, en in het bijzonder senioren, ook om sociaal verbonden en cognitief scherp te blijven. Wanneer we gamen, zijn we niet beperkt tot onze landsgrenzen of continenten. We spelen met mensen van over de hele wereld en we zien de wereld door elkaars ogen.

Games en welzijn