Twitch en esports zijn nauwelijks nog weg te denken uit het online leven van de jeugd. Maken deze fenomenen het nog moeilijker voor mensen die overmatig gamen of is er net een positief effect? We schijnen een licht op deze vorm van entertainment.
Sinds enkele jaren catalogeert de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) excessief gamen onder verslavend gedrag. Kenmerkend daarbij is dat personen die kampen met een “gamestoornis” ondanks de negatieve effecten van hun gedrag – dit kan gaan van verminderde school- of werkprestaties tot het verwaarlozen van fysiek sociaal contact of persoonlijke hygiëne – toch steeds meer en meer willen gamen. Er is tot op heden geen enkel wetenschappelijk bewijs voor wat de WHO omschrijft als een “gamestoornis”. Problematisch gamen ontstaat door problemen in het dagelijks leven. Bijvoorbeeld thuis of op school. Iemand kan erg veel gamen om die problemen uit de weg te gaan. Het gamen zelf is hier dus niet het probleem dat moet worden aangepakt. Maar door iemand gameverslaafd te noemen, kan het lijken alsof het gamen het probleem is.
Mensen die online video maken en delen op platformen als Twitch zijn alvast meer creatief bezig dan wanneer ze enkel games spelen (Twitch is een online videoplatform waarop spelers hun game-avonturen kunnen uitzenden). Daarnaast hebben die influencers ook een doel: beter worden om zo meer kijkers naar hun kanaal te lokken.
Voor het kijken naar esports, het competitief spelen van videogames, valt ook wat te zeggen. Onderzoek heeft aangetoond dat wanneer je naar iemand kijkt die een spel speelt dat je kent, je hersenen hetzelfde proces van de speler simuleren. Je speelt als het ware mee, zonder mee te spelen. Volgens de Amerikaanse onderzoekster Jane MacGonigal kan je louter door naar iemand te kijken die een spel speelt, zelf beter worden in het spelen ervan en de vaardigheden die ermee samenhangen. Ook hier is er een drive: zo snel mogelijk extreem goed worden in een bepaalde game.
Goed nieuws dus, maar er is ook een valkuil. Spelers die overmatig gamen, schermen vaak met de wens om professioneel aan de slag te gaan als esporter of influencer om hun problematische gedrag te camoufleren of te verklaren waarom ze zoveel moeten “oefenen”. Ouders of begeleiders die toch ingrijpen wordt dan vaak verweten dat ze daarmee de droom van de speler kapot maken.
De beste remedie tegen deze beschuldiging is iemand (beperkt) de kans geven om zich te bewijzen. Hoewel een carrière als professioneel esporter of content creator niet onmogelijk is, is het slechts voor een beperkt aantal doorzetters weggelegd. Professionele ambities van heel wat spelers verdwijnen snel wanneer ze het effectief moeten verwezenlijken. Een doel zonder plan blijft nu eenmaal een droom en dus zorg je maar beter dat er een plan B op tafel ligt.
Bekijk ook:
Steeds meer videogames zetten diversiteit en inclusie op de kaart
Videogames hebben zich de voorbije jaren ontwikkeld tot een krachtig medium dat…
Boxsun: Belgische gameontwikkelaar stelt toegankelijkheid centraal
“Met de juiste aanpassingen kunnen ontwikkelaars ervoor zorgen dat iedereen kan…
Chloé Boels: vrouwelijke pionier in de Belgische streamingwereld
Chloé Boels begon haar streamingcarrière tijdens de coronapandemie, zonder te…