Welke criteria zijn er om vast te stellen (of niet) dat iemand overmatig games speelt? Een recente studie gebaseerd op de input van 30 internationale deskundigen evalueert de verschillende criteria die worden gebruikt om te bepalen wat de WHO een “gamestoornis” noemt.

Sinds enkele jaren catalogeert de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) excessief gamen onder verslavend gedrag. Kenmerkend daarbij is dat personen die kampen met een “gamestoornis” ondanks de negatieve effecten van hun gedrag. Er is tot op heden geen enkel wetenschappelijk bewijs voor wat de WHO omschrijft als een “gamestoornis”. Problematisch gamen ontstaat door problemen in het dagelijks leven. Bijvoorbeeld thuis of op school. Iemand kan erg veel gamen om die problemen uit de weg te gaan. Het gamen zelf is hier dus niet het probleem dat moet worden aangepakt. Maar door iemand gameverslaafd te noemen, kan het lijken alsof het gamen het probleem is.

Recentelijk werden in de academische wereld condities vastgelegd. Maar volgens Joël Billieux, professor in de psychologie aan de Universiteit van Lausanne (UNIL), zijn er hoofdzakelijk twee determinerende criteria om een gamestoornis vast te stellen. Een eerste element is de functionele impact op het leven van de persoon. Dit omvat een onvermogen om in het dagelijkse leven te functioneren, bijvoorbeeld beroepsmatig of op sociaal vlak. Een ander belangrijk aspect is het verlies van controle, zoals meer of langer spelen dan verwacht of niet kunnen stoppen met spelen ondanks de mogelijke negatieve gevolgen.

Het criterium van de tijd die aan gamen wordt besteed, is niet noodzakelijk een aanwijzing van problematisch gamegedrag. “4 uur per dag spelen hoeft niet noodzakelijk een negatieve invloed te hebben op iemands dagelijkse leven, als het goed te combineren valt met andere activiteiten en geen belemmering vormt voor werk, studie en socialisatie. Voor bepaalde spelers die (veel) minder lang gamen, zou die activiteit hun dagelijkse leven kunnen verstoren en negatieve gevolgen hebben”, geeft professor Billieux aan.

Wat dan met de manier waarop een game gespeeld wordt? Een game spelen op een bepaalde wijze is niet noodzakelijk een indicator van problematisch gamegedrag. Het herhaaldelijk spelen van dezelfde missies of het uitvoeren van zeer repetitieve activiteiten in een videogame kan resulteren in een specifieke beloning.

Ontdek wat een zogenaamde “gamestoornis” is, hoe het onstaat en welke stappen genomen kunnen worden om iemand met een “gamestoornis” te helpen.

Afspraken maken Online welzijn