Wanneer voor iemand het belang van videogames primeert op elk ander aspect van het leven, kampt die persoon mogelijk met een gamestoornis. In dit artikel reiken we tips aan om iemand met een gamestoornis te helpen.

 

Zoals je in het eerste artikel van deze reeks kan lezen is de gamestoornis een systeem dat zichzelf in stand houdt. Het doorbreken van deze vicieuze cirkel is niet eenvoudig, maar het is mogelijk. De erkenning van het probleem door de speler zelf is belangrijk, maar ook de omgeving moet meewerken om het probleem op te lossen.

Een eerste stap waarmee je iemand met een gamestoornis kan helpen, is het stoppen met veroordelen van het probleemgedrag. Uitspraken als: “Zit je nu weeral binnen? Het is mooi weer, ga toch buiten spelen!” of “Zou je niet beter eerst je huiswerk maken?” worden vaak met de beste bedoelingen geüit. Ze vergroten echter het schuldgevoel, waardoor de drang om te vluchten in het probleemgedrag alleen maar groter wordt. In plaats daarvan loont het meer om interesse te tonen en vragen te stellen.

Een tweede stap is grenzen stellen. Er moeten duidelijke afspraken worden gemaakt wanneer er mag worden gespeeld en wanneer niet. Indien de speler zich niet uit zichzelf aan deze regels kan houden, moeten ze door de omgeving worden gehandhaafd. Spelconsoles, smartphones en tablets bevatten een heleboel opties voor ouderlijk toezicht, maar soms zit er niets anders op dan vanaf een bepaald uur het internet volledig lam leggen. Deze stap veroorzaakt de nodige weerstand, maar het is belangrijk om hier toch consequent in te zijn.

Ten derde is het zaak om de speler te helpen om de vrijgekomen tijd nuttig in te vullen. Een gamestoornis is vaak een uiting van een onderliggend probleem. Personen met een gamestoornis zijn vaak perfectionistisch of hebben het moeilijk om sociaal contact te maken. Het is van belang om hen hierin te ondersteunen, bijvoorbeeld door andere activiteiten aan te reiken.

Ten slotte is het belangrijk om zelf het goede voorbeeld te geven. Het is moeilijk om iemand te verbieden om uren aan een stuk videogames te spelen wanneer je zelf elke avond meerdere uren voor televisie zit of op je smartphone doorbrengt. Als jij geen inspanningen levert, dan zullen personen die kampen met een gamestoornis dat al helemaal niet doen.

In een volgend artikel bekijken we de invloed van recente evoluties zoals streamen en eSports op eventueel problematische speelervaring. Voor meer informatie of persoonlijke hulp kan je steeds terecht bij hulporganisaties zoals De Druglijn, Tele-Onthaal (106) of Mediawijs.

Games en welzijn