High On Life spreekt tot de verbeelding met zijn cartooneske en knotsgekke stijl, maar achter die vreugdevolle laag verschuilt zich een game die niet geschikt is voor minderjarigen.

High On Life is ontwikkeld door Squanch Games, de studio van Justin Roiland. Die naam ken je wellicht als de maker van de populaire – en nogal platvloerse – televisiereeks Rick and Morty. De videogame deelt dezelfde stijl en stemmen. Aangezien de game een onderdeel vormt van het Game Pass-abonnement, kunnen abonnees de game zonder meerkost spelen.

Spelers beleven High On Life door de ogen van de naamloze protagonist wiens leven overhoop wordt gegooid, wanneer aliens plots de wereld overnemen. Gewapend met je pratende pistool Kenny ga je de strijd aan met een intergalactisch drugskartel, dat mensen wil consumeren als drugs.

Gaandeweg ontgrendel je meer vaardigheden en opent deze buitenaardse wereld steeds meer paden zodat je kan terugkeren naar vorige gebieden om zo verschillende geheimen te ontdekken. Het verkennen van de wereld en praten met de kleurrijke figuren is een even belangrijk onderdeel van de spelervaring als de vuurgevechten met je pratende wapens.

PEGI 18

De singleplayergame (er is geen multiplayer) heb je in een 9-tal uur achter de kiezen, wanneer je enkel de verhaallijn volgt.

In deze first-person shooter knal je met een diversiteit aan wapens aan de lopende band aliens af, om zo je avontuur verder te zetten. Vijanden en hun ledematen spatten vaak uiteen en bij een mesaanval prikt je pratende mes (Knifey) maar al te graag de ogen uit een vijand, terwijl hij een schunnige opmerking maakt.

Dat soort opmerkingen komt wel vaker voor, want bij heel wat dialogen in de game wordt er serieus gevloekt zonder enige vorm van censuur. Spelers kunnen in de instellingen wel aangeven dat ze niet álle dialogen willen horen, maar nooit blijf je gespaard van grove of seksueel getinte dialogen.

Drugs vormen een centraal thema en in veel scènes zie je dan ook personages verschillende soorten narcotica roken en snuiven, al kan je als speler zelf geen drugs nuttigen. Aan alcohol is er eveneens geen gebrek in High On Life, maar de protagonist drinkt zelf geen alcohol. In de woonkamer van de protagonist speelt ook steeds de tv, waar echte films op worden afgespeeld. Veel van deze films bevatten diverse naaktscenes.